Porrumentzio reviewed Zoriontasunaren defentsan by Epikuro
Astuna, sintetikoa, klasiko grekolatindarren harian
3 stars
Liburuaz
Gogo berezia neukan liburua irakurtzeko, jorratzen zuen gaia, eta nola aurkeztuko zuen, interesgarria izango zelakoan. Eta izan, bada. Baina arazo bat du: sintetikoegia da. Bigarren Hezkuntzan irakurrarazten zizkiguten liburuen parekoa da, astuna, analizatu behar dena... alegia, balio komunikatibo eskasekoa. Horixe da akademia europarreko joera, intelektualismoarekin eta pedantekeriarekin nahasten den sintesia, hizkuntza matematika balitz bezala, logika hutsa. Baño ez, ez da hola. Joera akademiko hori Antzinako Grezian eta Erroman sortu zela pentsatzen dut, behintzat, guri iritsi zaizkigun obretan halako joera agerikoa delako, eta liburu hau horren adibide da. Gaur egun esfortzu handia egiten ari gara "hizkera erraza" sustatzeko eta joera horri eusteko, baina klasikoak klasiko, ezta? Ba, zintzoa banaiz, niretzako, komunikatzeko gai ez den liburu bat liburu txarra da, eta aspaldikoa delako bada hain txarra komunikatzeko, ez da garairako egokia. Akaso liburu horiek moldatu beharko lirateke, adibidez josiz, erredundantziak eta parafrasiak gehituz.
Pena da hainbesteko mamia duten ideiak hain soil …
Liburuaz
Gogo berezia neukan liburua irakurtzeko, jorratzen zuen gaia, eta nola aurkeztuko zuen, interesgarria izango zelakoan. Eta izan, bada. Baina arazo bat du: sintetikoegia da. Bigarren Hezkuntzan irakurrarazten zizkiguten liburuen parekoa da, astuna, analizatu behar dena... alegia, balio komunikatibo eskasekoa. Horixe da akademia europarreko joera, intelektualismoarekin eta pedantekeriarekin nahasten den sintesia, hizkuntza matematika balitz bezala, logika hutsa. Baño ez, ez da hola. Joera akademiko hori Antzinako Grezian eta Erroman sortu zela pentsatzen dut, behintzat, guri iritsi zaizkigun obretan halako joera agerikoa delako, eta liburu hau horren adibide da. Gaur egun esfortzu handia egiten ari gara "hizkera erraza" sustatzeko eta joera horri eusteko, baina klasikoak klasiko, ezta? Ba, zintzoa banaiz, niretzako, komunikatzeko gai ez den liburu bat liburu txarra da, eta aspaldikoa delako bada hain txarra komunikatzeko, ez da garairako egokia. Akaso liburu horiek moldatu beharko lirateke, adibidez josiz, erredundantziak eta parafrasiak gehituz.
Pena da hainbesteko mamia duten ideiak hain soil geratzea, idazleak ez duelako denbora hartu behar bezala helarazteko mezua, eta aldiz sekulako esfortzua egin duelako hitz egokietan zehatzena eta esaldi motzenetan laburrena erabiltzeko. Adibidez hornitu behar dira ideiak. Esaterako, Iritzi nagusiak ataleko iritzi/adierazpen bakoitzeko, adibide bat ematea. Ziur nago ideia gehienekin bat natorrela eta, izatez, kultura judeokristaua kolokan jartzen dituzten hainbat ideia daude, justizia eta injustizia berez existitzen ez direna, adibidez. Baina, ezin izan ditut gozatu eta sakonean ulertu.
Nire irakurkeraz
@Izaroren gomendioari jarraituta, ez ditut oin-oharrak irakurri, ez bada benetan interesa nuela zer azalduko zen bertan, eta hala errazago, gusturago irakurri dut liburua. Argitaletxearen oharrari jarraituta, zuzenean joan naiz Epikuroren testuetara, aurretik dauden itzultzaileen eta beste batzuen sarrera saltatuta; orain, akaso, sarrera hori irakurriko dut, baina ez dit gogo handirik ematen.
--- ZUZENKETA Ba oso gustura irakurri ditut Sarrera eta Hitzaurrea irakurtzea, Epikuroren zatiak baino gusturago. Izan ere, Sarreran batez ere, adibidez azaltzen dituzte Epikuroren esan sintetikoak, eta horrela bai ulertzen eta gozatzen direla ondo. Izar bat gehiago liburuari! ---
Dena dela, eta ez dakit hau itzultzaileen edo editoreen erabakia den, akatsa iruditzen zait parentesi arteko grezierako terminoz jostea liburua: jakina, jatorrizko testuari fidela izateko egin dute hori, alde batetik, eta filosofia zaleei eta erudituei esperientzia samurtzeko, beste aldetik. Igual, estudiatzeko moduko filosofia liburu gisa pentsatua da edizio hau, eta, apika, horregatik ez zait hainbeste gustatu.
Itzulpenaz
Zorionak Jonathan Lavilla eta Javier Aguirreri itzulpenagatik, benetan egokia delako! Testua, filosofiako testu astuna izateko, oso erraz irakurtzen da eta hori, argia da, itzulpenagatik da. Eta hori da, nire ustez, itzultzaile batek egin dezakeen hoberena: testua samur egin. Aldiz, hobetzeko gisa, atzerakarga txikitu beharko lukete kasu batzuetan, alegia, aditza esaldiaren hasierara(go) eraman, esaldi sintetiko eta greziar terminoen artean zaila delako hariari jarraitzea, aditza esaldi luze-luze baten amaieran dagoenean.